"Zaradź złemu zawczasu"
„Zaszyj dziurkę, póki mała” -mama Zosię przestrzegała,
Ale Zosia, niezbyt skora,
Odwlekała do wieczora.
Z dziurki dziura się zrobiła.
A choć Zosia i zaszyła,
Popsuła się suknia cała.
Źle, że matki nie słuchała.
Taką własnie Zosią wierszyka Stanisława Jachowicza ostatnio jestem w odniesieniu do prowadzenia mojej strony!
Im więcej czasu upływa od ostatniego wpisu tym trudniej powrócić ...
Mój blog to na szczęście nie popsuta suknia, a pamiętnik w którym wciąż jest miejsce na kolejne strony i przede wszystkim czytelnicy, którzy mam nadzieję wybaczą mi przerwę i wpadną czasem w odwiedziny.
Podobnie jak dotychczas postaram się "ugościć" Was herbatką i podzielić się ciekawostkami oraz łowami fotograficznymi.
Podczas minionych miesięcy wiele się wydarzyło. Trudno zebrać to w jednym wpisie. Postaram się sukcesywnie zaplanowane posty publikować.
Jedną z pierwszych spraw jakie pragnę poruszyć po przerwie to podziękowania, które należą się wszystkim, którzy nadesłali listy lub komentarze z troską o mnie. Dziękuję także za wszystkie wielkanocne życzenia. W miarę swoich możliwości w tym roku także starałam się świateczne życzenia przekazać.
Dziś natomiast - na dobry początek - zaproszę Was na małą fotorelację z minionego weekendu. To były jedne z pierwszych prawdziwie ciepłych i słonecznych dni tej wiosny, która u nas wyjątkowo opieszale w tym roku się urządza w moich okolicach!
Całą rodzinką udaliśmy się do jednego z naszych ulubionych miejsc wypoczynku w Sands Point. O tym magicznym zakątku już niejednokrotnie wspominałam w moich wpisach, nigdy jednak nie byliśmy tam tak wczesną wiosną!
Mogliśmy cieszyć oczy budzącą się do życia przyrodą i spacerować po całkiem już mocno rozgrzanym piasku na plaży! Przyjemnie było poczuć morską bryzę na twarzy po zimowej przerwie, a każdy młody listek czy kwiatek rozbudzał nadzieje na lepszą przyszłość!
Mam nadzieję że Wasz miniony weekend był równie udany i że nowy tydzień rozpoczynacie pełni energii i pozytywnego nastawienia!
Tego Wam z całego serca życzę i wiosennie pozdrawiam!
Stęskniłam się... :-), i bardzo ucieszył mnie Twój dzisiejszy post.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam baaardzo serdecznie
Dziękuję Oleńko! Przesyłam ogrom uścisków i pozdrowień!
UsuńNo nareszcie! ;)) To ja rozumiem, znów z nami.
OdpowiedzUsuńI Ty znalazłaś cebulice, i to naturalnie rosnące w lesie! :) Piękne, zakochałam się w tych malenstwach!
Buziaczki
Bardzo się ciesze, że wróciłaś.
Dziękuję Ewa za kopniaczki motywacyjne!
UsuńNa te urocze kwiatuszki zwróciłam uwagę, bo właśnie pamiętam je z ogrodu rodziców! Zdjęcie ani w części nie oddaje magii tej alejki w lesie!
Pozdrawiam Ty moja Droga Ogrodniczko!;-)
Witaj Oleńko:) Wiosna za oceanem piękna:) Ciesze się, że powoli wracasz do swojego pamiętnikowania:) Ja cieszę się z wiosny głównie z mojego balkonu bo juz trudno mi się poruszac ale i to sprawia mi dużo radości:) Co to za smakowite ciacho prezentujesz na zdjeciach?Ściskam:)
OdpowiedzUsuńZima dała nam się nieżle we znaki, zatem już te pierwsze wiosenne oznaki cieszą ogromnie! Niebawem będziesz kosrzystać z uroków lata w wyjątkowym towarzystwie! Zrekompensuje CI ono wszelkie niedogodności;-)
UsuńCiacho Agatko to zwykły jabłeczki z... cukierni. Ale nie byle jakiej, bo prowadzonanej przez Polaka. Wyroby są jak domowe, a wspomniany jabłecznik absolutnie nie przesłodzony - czyli tak jak lubię!
Nieustannie trzymam za Was kciuki!
Bardzo ladne zdjecia. Bardzo milo jest czytac Twoj post.
OdpowiedzUsuńSerdecznie pozdrawiam :-)
Bardzo dziękuję za miłe słowa! Jestem wzruszona... Przesyłam uściski dla Ciebie I córeczki!
UsuńCieszę się, że u Ciebie wszystko dobrze :-)
OdpowiedzUsuńPiękne widoki z odległych stron nam prezentujesz ! Dziękuję za spacer, pewnie nigdy się w te okolice nie wybiorę, to miło wirtualnie poodwiedzać :-)
U nas też już wiosennie ;-)
Pozdrawiam Agnieszka
To ja dziękuję Agnieszko! Nigdy nie nic niewiadomo;-) Ja Ci życzę, abyś mogła podrożować po świecie jeśli jest to Twoim marzeniem;-)
UsuńUścsiski I pozdrowienia!
Cudowne widoki <3 Bardzo sie ciesze, ze wrocilas do blogaska. Ja tez mam swoje zastoje..ale tak to bywa. Usciski z polnocy Olenko
OdpowiedzUsuńDziękuję Dolly! Twój nowy wpis również mnie bardzo ucieszył! Słoneczne pozdrowienia!
OdpowiedzUsuńcudowne widoki
OdpowiedzUsuńOlu ! jak dobrze dowiedzieć się,że u Ciebie wszystko w porządku. Piękna wiosna wynagrodziła Wam zimowe wybryki - a tu już lato za płotem:))) Pozdrawiam cieplutko :)))
OdpowiedzUsuńoy odwlekalas, milo znowu to poczytac/poogladac :)
OdpowiedzUsuń